sierpnia 2013

czwartek, 29 sierpnia 2013

Tarta z pomidorami i pesto

Sezon na pomidory w pełni, co widać chociażby po przepisach na blogu. Focaccia, pomidorówka i teraz ta tarta to jedynie czubek góry lodowej pomidorowej. Dziś mam dla Was prostą i przepyszna tartę pomidorową, która najlepiej smakuje w pomidorowym sezonie, kiedy możemy wybierać i przebierać w rodzajach, kształtach i kolorach pomidorów. Robi się ja w kilka chwil, a to, co wyjmujemy z piekarnika od razu wywołuje ślinotok.
 Składniki na 3-4 porcje

1 opakowanie ciasta francuskiego
1 słoiczek suszonych pomidorów w oleju
1 duży ząbek czosnku
3 łyżki startego Parmezanu
3 łyżki oleju ze słoika z pomidorami
kilka posiekanych listków bazylii
4 żółte pomidory
7 pomidorków zebra
5 pomidorków koktajlowych
100 g Mozzarelli
sól i pieprz do smaku
2 łyżki mleka

Pomidory suszone, czosnek, 2 łyżki Parmezanu, olej miksujemy w blenderze na gładkie pesto. Doprawiamy do smaku solą i pieprzem.
Ciasto francuskie układamy na blasze. Nożem nacinamy ramkę szerokości 1 cm od brzegów ciasta. Należy zrobić to delikatnie, by tylko zaznaczyć rozcięcie a nie przekroić ciasto do końca.
Na cieście (tej wewnętrznej części) rozsmarowujemy pesto. Posypujemy po wierzchu posiekaną bazylią i startą Mozzarellą. Na tarcie układamy pokrojone w plastry żółte pomidory i pokrojone na połówki pomidory koktajlowe i zebra (Ja ułożyłam jeden rządek żółtych na środku i dwa na brzegach, a między nie poukładałam połówki małych pomidorków).
Tartę posypujemy po wierzchu 1 łyżką Parmezanu, doprawiamy solą, pieprzem.
Zewnętrzną część ciasta smarujemy mlekiem.

Tartę pieczemy w temperaturze 190 stopni przez 18-20 minut - brzegi powinny nagrać złocistego koloru, a pomidory zapiec się z serem.
Upieczoną tartę odstawiamy na 5 minut, posypujemy posiekaną bazylią i podajemy.

poniedziałek, 26 sierpnia 2013

Zupa z pieczonych pomidorów

Dziś zupa z pieczonych pomidorów, czyli najlepsza zupa od bardzo dawna. Idealna na przejściowe późnoletnie-wczesnojesienne dni, szczególnie te deszczowe. świetnie przypomina o goszczących jeszcze niedawno upalnych dniach. Pełne słońca pomidory zyskują na słodyczy dzięki pieczeniu. Do tego cebulka, czosnek, domowy bulion i królowa zup gotowa. Mascarpone dodaje jej kremowego wykończenia i delikatności. Najlepsza ze świeżą bagietką czy kromką razowca.
 Składniki na 3 porcje

1 kilogram dojrzałych pomidorów (rzymskie lub malinowe)
1 cebula
1 ząbek czosnku
3 gałązki świeżego tymianku
500 ml domowego bulionu
1 łyżka mascarpone
sól i pieprz do smaku
szczypta cukru
łyżka + łyżeczka oliwy z oliwek

Pomidory kroimy na osiem części (każdą ćwiartkę na pół) i układamy na blasze do pieczenia. Odrywamy listki z gałązki tymianku, posypujemy nimi pomidory i polewamy łyżeczką oliwy. Mieszamy i wstawiamy do piekarnika na 30 minut, by pomidory piekły się w temperaturze 180 stopni. W połowie pieczenia pomidory mieszamy. Po upieczeniu studzimy i kroimy na mniejsze części. Sok i oliwę z pieczenia zachowujemy.
W dużym garnku szklimy drobno posiekaną cebulę, dodajemy zmiażdżony czosnek i smażymy jeszcze minutę. Po tym czasie dodajemy posiekane pomidory wraz z sokiem i smażymy 5 minut.

Pomidory zalewamy gorącym bulionem, dodajemy 2 gałązki tymianku, doprowadzamy do wrzenia i gotujemy 5 minut. Po tym czasie zupę zdejmujemy z gazu, wyjmujemy tymianek i miksujemy całość na gładki krem.
Dodajemy łyżkę mascarpone, miksujemy, by składniki połączyły się. Gotujemy jeszcze 5 minut i podajemy.

Zupę możemy udekorować kleksem śmietany, grzankami, parmezanem lub ulubionymi dodatkami.

czwartek, 22 sierpnia 2013

Paella z wędzoną rybą

Kiedy przychodzi lato, nachodzi mnie ochota na paellę. To chyba takie wakacyjne danie, które muszę zjeść choć raz w roku. Czasem udaje się w Hiszpanii, czasem w hiszpańskiej knajpie, ostatecznie przygotowuję sobie paelle sama w domu;) Tym razem wariacja na temat paelli składa się z dodatku wędzonej ryby. Niestety w centrum Warszawy podczas codziennych małych zakupów łatwiej kupić rybę wędzoną niż świeżą, ale coś za coś.
Mój A., który musi znosić wszelkie te moje eksperymenty kulinarne, był paellą urzeczony, może więc kolejną zjemy już w Hiszpanii;)
Składniki na 3 porcje

1 cebula
2 ząbki czosnku
120g zielonej fasolki szparagowej
1 czerwona papryka
200 g ryżu do paelli (do kupienia np.w Marks&Spencer)
3 szklanki bulionu warzywnego
szczypta szafranu
100g mrożonego zielonego groszku
150 g wędzonej ryby podzielonej na kawałki (u mnie makrela)
sól, pieprz, papryka w płatkach do smaku
2 łyżki oliwy

Cebulę i czosnek siekamy drobno. Fasolce obcinamy końcówki, tniemy na kawałki długości 4-5cm. Paprykę oczyszczamy z gniazda nasiennego, kroimy na paseczki szerokości małego palca dłoni, każdy paseczek tniemy jeszcze w poprzek na pół.
Oliwę rozgrzewamy na patelni, smażymy cebulę, aż się zeszkli na średnim ogniu. Dodajemy czosnek i smażymy jeszcze minutę.

Do ciepłego bulionu dodajemy szafran, mieszamy.
Na patelnię dodajemy fasolkę i paprykę, smażymy 3 minuty i zalewamy całość 2.5 szklanki bulionu. Wsypujemy ryż, zagotowujemy. Następnie zmniejszamy ogień, przykrywamy pokrywką i dusimy całość starając się nie mieszać ryżu - powinien on delikatnie przywrzeć do dna patelni w trakcie procesu odparowywania płynu. 
Kiedy płyn odparuje, dodajemy resztę składników - groszek, rybę i przyprawy. Mieszamy, zalewamy resztą bulionu i gotujemy, aż płyn odparuje, a warzywa będą gotowe.

Paellę podajemy posypaną posiekaną natką, z kawałkiem cytryny do skropienia.

poniedziałek, 19 sierpnia 2013

Focaccia z pomidorami

Nie mogłam oprzeć się żółtym pomidorom, kiedy zobaczyłam je w warzywniaku. Chwilę potem zobaczyłam oczami wyobraźni puszysta focaccię z moimi pomidorami na wierzchu. Jak pomyślałam, tak zrobiłam i po południu wyjęłam z piekarnika pięknie pachnącą latem złocista focaccię. Zjedliśmy praktycznie całą za jednym podejściem, musiałam chować resztki, by mieć obiad na następny dzień do pracy;) Placek jest niesamowicie uzależniający i choć nie powinno się jeść ciepłego ciasta, bardzo trudno jest przejść obok tych smakołyków obojętnie. Przepis zmodyfikowany z książki G.Ramsaya - Ultimate cookery course.
Składniki na placek o średnicy 28 cm

500 g mąki pszennej chlebowej
320 ml ciepłej wody
opakowanie drożdży instant
50 ml + łyżka oliwy
4-5 kolorowych pomidorów śliwkowych
kilka gałązek świeżego tymianku
sól i świeżo zmielony pieprz

Mąkę z drożdżami mieszamy, dodajemy wodę i wyrabiamy ciasto. Kiedy z ciasta powstawać zacznie jednolita kula, dodajemy oliwę i pół łyżeczki soli. Wyrabiamy ciasto na gładka, miękką kulę. Przekładamy do miski wysmarowanej oliwą i i dostawiamy w ciepłe miejsce, by podwoiło objętość.
Wyrośnięty placek przekładamy do delikatnie wysmarowanej oliwą tortownicy. Na wierzch kładziemy pokrojone w plastry pomidory, delikatnie wciskając je w ciasto.

Na wierzchu układamy gałązki tymianku pocięte na mniejsze kawałki. Całość skrapiamy odrobina oliwy, posypujemy świeżo zmielonym pieprzem i solą. Odstawiamy w ciepłe miejsce na około 40 minut, by ciasto podrosło.
Piekarnik rozgrzewamy do 200 stopni. Focaccię pieczemy około 30 minut - powinna zezłocić się z wierzchu.


piątek, 16 sierpnia 2013

Pizza włoskiej mammy

Przepis na to ciasto na pizzę dostałam od mojej ukochanej Madzi, do niej zaś dotarł pocztą pantoflową przez znajomych od prawdziwej włoskiej mammy. Włosi, a już zdecydowanie włoskie mammy mylić się nie mogą, postanowiłam więc przepis wypróbować. Z ciasta wychodzą 4puszyste placki, średnicy około 28 cm, więc jest to prawdziwie włoska uczta. Na wierzch połóżcie sos pomidorowy, ulubione dodatki i wyżerka przez duże W gotowa;)
Składniki na 4 placki

500 g mąki jasnej pszennej
kostka drożdży (ja daję 25 g)
szczypta cukru
200 ml ciepłej wody
100 ml ciepłego mleka
łyżka oliwy
łyżeczka soli

Drożdże rozkruszamy do miseczki, dodajemy łyżkę mąki i szczyptę cukru oraz kilka łyżek mleka,by po wymieszaniu składników powstała pasta. Odstawiamy w ciepłe miejsce, by zaczyn zaczął rosnąć i spienił się.

Resztę mąki wsypujemy do misy. Dodajemy zaczyn, wodę, mleko i oliwę. Zaczynamy wyrabiać ciasto - powinna uformować się kula. Wsypujemy sól i wyrabiamy ciasto około 5 minut - powinno być elastyczne, miękkie i nie lepiące się do dłoni.

Ciasto przekładamy do natłuszczonej lekko miski, przykrywamy i odstawiamy w ciepłe miejsce, do podwojenia objętości.
Po tym czasie dzielimy ciasto na 4 części, a z każdej formujemy okrągły placek o średnicy około 28 cm.

Układamy ulubione dodatki na pizzach, pieczemy w wysokiej temperaturze, aż ciasto nabierze złocistego koloru, a spód będzie upieczony. Zajadamy.

poniedziałek, 12 sierpnia 2013

Kotleciki z dorsza

Jeśli znudziły Wam się klasyczne filety rybne na obiad, nic prostszego, by podać je w inny, pyszny sposób. Kotleciki z dorsza, które dziś na blogu to wycieczka w dalekowschodnie klimaty smakowe. Imbir, kolendra, sos rybny sprawiają, że kotleciki zyskują nowy, egzotyczny wymiar smaku. Świetnie się też komponują z różnymi dodatkami, choć dla mnie były idealne z klasycznym polskim zestawem - pieczonymi ziemniaczkami i mizerią;) Robi je się dosłownie w chwilę, w jednym garnku, więc to idealny pomysł na szybki obiad na letni dzień.
Składniki na 13 kotlecików

600 g filetu z dorsza
1 cebula
3 łyżki posiekanej kolendry
1 marchewka, starta na dużych oczkach
3 łyżki szczypiorku
1 łyżeczka skórki startej z cytryny
3 łyżki sosu rybnego
1 czubata łyżeczka świeżo startego imbiru
1 papryczka chilli
1 jajko
3 łyżki bułki tartej
3 łyżki mąki pszennej do obtoczenia

Filet z dorsza oczyszczamy z ości, kroimy na mniejsze kawałki, miksujemy na gładką masę.
W blenderze miksujemy cebulę, kolendrę, skórkę z cytryny, imbir, sos rybny, papryczkę chilli oczyszczona z pestek. Dodajemy do ryby razem z marchewką i szczypiorkiem. Dodajemy ubite jajko, bułę tartą i wszystko mieszamy, najlepiej ręką, by składniki połączyły się.

Odstawiamy do lodówki na 30 minut.
Z masy formujemy płaskie kotleciki, otaczamy delikatnie w mące i smażymy po 4 minuty z każdej strony na małym ogniu.

piątek, 9 sierpnia 2013

Słoneczna lemoniada

Uwielbiam lemoniadę i ogólnie cytrusowe smaki. Zawsze jednak żałuję, że lemoniada nie ma intensywnie słonecznego koloru, który idealnie pasowałby do letniej aury, kiedy lemoniadę pije wręcz hektolitrami. Znalazłam na to sposób - wystarczy podmienić zwykły cukier, na cukier brązowy, a napój od razu zyskuje na kolorze! Dla mnie bomba!
Składniki na 1.5 litra lemoniady

1 szklanka wody
3/4 szklanki brązowego cukru
1 szklanka świeżo wyciśniętego soku z cytryny
4-5 szklanek zimnej wody (im bardziej zimna, tym lepiej)

Z cukru i szklanki wody przygotowujemy syrop cukrowy - cukier wsypujemy do garnka, zalewamy woda i gotujemy, aż cukier się rozpuści. Odstawiamy do wystygnięcia.
W dzbanku mieszamy syrop cukrowy, sok z cytryny i wodę - polecam tę ostatnią dodawać stopniowo - wlać najpierw 3.5 szklanki, a potem dolewać według uznania - jedni wolą lemoniadę mniej, inni bardziej słodką.
Z lemoniadą idealnie komponują się listki świeżej mięty lub bazylia. Można dodać też odrobinę imbiru.

Nie zapomnijcie też o kruszonym lodzie, kiedy serwować będziecie lemoniadę - dopiero porządnie schłodzona smakuje idealnie!

wtorek, 6 sierpnia 2013

Tarta z łososiem i cukinią

Tarta z łososiem i cukinią to najlepszy pomysł, by wykorzystać to niezwykle uniwersalne warzywo, jakim jest cukinia. Nadaje się do wszystkiego, nawet do słodkości (ciasto czekoladowe z cukinią wzbudziło spore zainteresowanie wśród moich znajomych, w szczególności, kiedy dowiedzieli się, co jedzą;)) W tym przypadku z cukinii stworzyłam farsz do tarty, a towarzyszył jej też łosoś. Tarta nie tylko świetnie smakuje, ale i cieszy oko kolorami. Przyznam, że tarty z rybą (jak ta z wędzoną rybą i kapustą) zaczynają być moimi ulubionymi i wygrywają z tartami stricte warzywnymi. Bardzo polecam, tarta super smakuje na ciepło i na zimno.
tarta z cukinia, tarta z łososiem, tarta z cukinią i łososiem
Składniki na formę o średnicy 28 cm

Składniki na ciasto:
200 g mąki pszennej
75 g masła
1 żółtko
2 czubate łyżki gęstej śmietany
1/2 łyżeczki soli

Składniki nadzienia:
1 cebula
1 łyżka oliwy
300 g świeżego filetu z łososia
320 g cukinii
50 g mozzarelli
50 g sera gouda
2 duże jajka
150 g śmietany 30%
3 łyżki posiekanego drobnego szczypiorku
1 łyżeczka skórki startej z cytryny
sól, pieprz do smaku

Kruche ciasto - do miski wsypujemy mąkę, robimy dołek w środku dodajemy żółtko i masło. Palcami rozcieramy masło, śmietanę i żółtko w mące, następnie zagniatamy jednolite ciasto, w razie potrzeby dodając odrobinę wody. Ciasto nie powinno być lepkie, ale miękkie. Zawijamy w folię spożywczą i wkładamy do lodówki na 30 minut.
tarta z cukinią, tarta z cukinią i rybą, tarta warzywna z łososiem
Ciasto wałkujemy na okrągły placek i wykładamy nim formę o średnicy 28 cm, nie zapominając o brzegach. Przykrywamy papierem do pieczenia, a na to wysypujemy suchą fasolę lub kulki-obciążniki do pieczenia.
Piekarnik nagrzewamy do 200 stopni - tartę pieczemy 10 minut, a potem 5 minut bez przykrycia w temperaturze 180 stopni.
prosta tarta z cukinią, tarta z łososiem, tarta z cukinią
W międzyczasie przygotowujemy farsz. Cukinię ścieramy na dużych oczkach tarki, odciskamy z nadmiaru wody.

Łososia kroimy w niedużą kostkę.

Na patelni rozgrzewamy oliwę, szklimy cebulę. Dodajemy cukinię i smażymy 5 minut,by odparować płyn. Dodajemy sól, pieprz, mieszamy. Do wystudzonej cukinii dodajemy kawałki łososia, starte na dużych oczkach tarki sery, mieszamy. Wykładamy na upieczony kruchy spód.
cukiniowa tarta, tarta z cukinią i łososiem, tarta z cukinią
W kubku roztrzepujemy 2 jajka, dodajemy 150 g śmietany, posiekany szczypiorek,skórkę z cytryny, przyprawiamy solą i pieprzem. Masę wlewamy na nadzienie tarty, wyrównujemy i wstawiamy do piekarnika na około 25 minut - w temperaturze 190 stopni - masa powinna ściąć się i przyrumienić z wierzchu.

Tarta z łososiem i cukinią dobrze smakuje posypana posiekanym szczypiorkiem.